_1642496068.png "Logo")
Steden
St. John's
Waar ligt St. John’s?
Deze kleurrijke hoofdstad van Newfoundland & Labrador ligt op de oostpunt van Newfoundland. Aan de Atlantische Oceaan. Je kunt naar St. John’s vliegen met Air Canada. Je bent dan ongeveer 14 uur onderweg inclusief de overstap op Toronto. Maar in St. John’s is geen camperverhuurder, dus kunnen wij geen huurcamper voor je regelen. De meeste mensen vliegen dus op Halifax en halen daar hun huurcamper of huurauto op. Vanaf Nova Scotia kun je met de ferry van North Sydney naar Argentia (in het zomerseizoen) of naar Port-aux-Basques (hele jaar door). De ferry maatschappij heet Marine Atlantic. Afhankelijk van de weersomstandigheden duurt de Port-aux-Basques overtocht 6 tot 8 uur. De ferry gaat twee keer per dag: 1x in de ochtend en 1x in de avond. Naar Argentia vanaf North Sydney doet de ferry er 15 uur over en gaat 3x per week. De ferry naar Labrador vaart van St. Barbe naar Blanc Sablon (dat ligt nog een stukje in Quebec). In het piekseizoen gaat de ferry verschillende keren per dag en duurt 2 uur. Als je mazzel hebt, dan zie je walvissen en grote vogels onderweg! Double check de afvaarttijden, want er is een verandering in tijdzones!
Stukje St. John’s -en omstreken- geschiedenis.
Lang voordat de Vikingen dit gedeelte van de wereld gingen bevaren, waren de Indigenous People hier natuurlijk allang prettig hun leven aan het leiden. Het gerommel begon toen de Europeanen zich ermee gingen bemoeien, zo rond het jaar 1500. Die zagen wel wat in de beschutte, natuurlijke baai van St. John’s. Dus veel heen-en-weer-gevechten tussen allerhande landen van het Europese continent. Want de Fransen, Portugezen Nederlanders en de Spanjaarden zagen dit stuk van de Nieuwe Wereld wel zitten. Eigenlijk zagen ze het zwemmen: Al die vissen! Uiteindelijk hadden de Engelsen de langste vechtersadem op Signal Hill en vanaf 1762 begon St. John’s dan uit te groeien tot de gezellige stad zoals het nu is. Vanwege de kabeljauw hebben mensen hier een fortuin bij elkaar gevist. Begin jaren ’60 woonden hier omgerekend de meeste miljonairs per hoofd van de bevolking van heel Noord-Amerika. Vandaar dat Newfoundland de gekscherende naam Codfish Republic kreeg. De vette glibber-kabeljauwen mochten niet meer gevangen worden vanaf 1992. Vanwege overbevissing raakten de kabeljauwen op. Dus werd er bepaald dat er in een omstreek van 320 kilometer uit de kust niet meer gevist mocht worden. Van de ene op de andere dag werden 20.000 vissers en fabrieksarbeiders (die de kabeljauwen verwerken) werkloos. Dus vindt er veel ‘outmigration’ plaats, veel mensen, en ook veel jonge mensen, trekken naar het westen van Canada om bijvoorbeeld in de olie-industrie te gaan werken.
Toch is er na al die middeleeuwse oorlogen met de Engelsen nog een zeer origineel stukje Frankrijk overgebleven: op 25 kilometer uit de kust drijven twee eilandjes: St. Pierre en Miquelon. Mensen met een baret op hun hoofd, een baquette onder de arm die gestoken is in een Bretonse streeptrui. Hier rijden geen Toyota’s of Ford Yukon’s maar Peugeots, Citroëns en Renaults. Met geel kenteken! Betaald met heuse euro’s! Het ‘Vive la France’ wordt hoog in het vaandel gehouden!
Wat is er te doen?
St. John’s heeft een wir-war aan straatjes. Ken je die jellybean snoepjes? Nou daar is een hele straat met zulke gekleurde huisjes naar vernoemd: Jellybean Row. Verdwalen ligt op de loer. Maar Signal Hill is in deze je beste vriend. Want het is een ijkpunt in de stad die soms ook wel mini-San Francisco wordt genoemd. En anders loop je gewoon bergaf, naar het water en dan ben je weer in het centrum. De meeste oude huisjes vind je onder aan Signal Hill in de wijk genaamd The Battery. Op Signal Hill spelen ze in de zomer ‘oorlogje’ en misschien mag je zelf ook een kanon afschieten?? Wandel naar de Cabot Tower en vandaaruit loop je terug naar het centrum over de North Head Trail. Het spoor (want meer is het niet) loopt over de kliffen met waanzinnige zee-ver-gezichten. Tuur naar sproeiende walvissen. Maar stop dan even met wandelen, want het pad loopt over de randen van de kliffen. Niet aan te raden in de mist of als het donker is!
Voorbij Signal Hill ligt een klein pittoresk plaatsje Quidi Vidi. Het is een wandeling van een half uurtje of een paar minuten met de auto. Hier vind je het oudste huisje van Noord-Amerika en dat heet Mallard Cottage. Dit is heden ten dagen omgetoverd tot antiekwinkel. De opbrengsten van de winkel worden gebruikt voor het onderhoud van deze National Heritage Site.
Nog zo’n ijkpunt in de stad is The Rooms, het provincie museum, dat boven de stad uit prijkt. Wellicht interessanter om van buiten te zien dan van binnen, maar de koffie-met-een-uitzicht op de 4e verdieping is fenomenaal.
Do the Hightea in de grafkelders van de Anglican Cathedral. Vrouwen in bloemetjes-plooirokken, zo’n visnetje op het hoofd om de watergolf op z’n plek te houden en gezondheidssandalen kletsen je in de zomermaanden de oren van het hoofd terwijl jij naast een graftombe van een scone met homemade jam zit te snoepen. Coronation Street eat your heart out! Vis ondertussen naar tips voor je trip bij de dames!
Wij van GoCanada zijn gek op memorabele plekken dus mag je Cape Spear niet missen: het meest oostelijke punt. Van heel Noord-Amerika zelfs! Als je mazzel hebt dan zie je een ijsberg voorbij drijven. Of een walvis zegt je gedag. Het ligt 15 kilometer ten zuidoosten van St. John’s.
Ben je in een agressieve maar toch handelbare bui en wil je stoom afblazen? Ga dan gezellig bijlen gooien bij Jack Axes! Onder het genot van brouwsels uit de Quidi Vidi Brewery. Een soort van darts maar dan met hakbijlen dus. ‘Axe-citing’!! Overigens heet het tegenwoordig Halimac Axe Throwing. Jack had namelijk een copy-writing gedoetje en moest daarom de naam veranderen.
Waar hebben wij lekker gegeten en gedronken in St. John’s?
Het is natuurlijk smullen geblazen in de vele restaurants. En helemaal als je, net als wij van GoCanada, een visliefhebber bent. Dus bij deze een ‘culi-tour around town’:
Eet Fish ’n Chips in The Duke of Duckworth, een historische Engelse pub. Voetbalshawls en vlaggen van voetbalclubs over de hele wereld hangen boven de toog.
Open voor de lunch, brunch en avondeten is The Merchant Tavern, al eeuwenlang een instituut voor de hardwerkende mensen in en rondom St. John’s. Kooplieden die vanuit Engeland hier zaken kwamen doen verkochten aan de vissersgezinnen de gereedschappen om de kabeljauwen te verwerken. De kooplieden deden (goede) zaken onder het genot van een Sea Food Soup, Moose Ragu pappardelle en een stevige pint. Met verse ingrediënten van lokale leveranciers.
The Adelaide Oyster House is the place to be als je van… oesters houdt. Maar als dat niet het geval is, dan hebben ze ook gebakken spruitjes hoor! Het leuke van dit restaurant is dat je allemaal kleine hapjes kunt bestellen. Het bier komt onder andere uit de lokale bierbrouwerij dus van de Quidi Vidi Brewery en de wijn komt uit alle windstreken van de wereld.
Heb je nog steeds trek?? Ga dan op zoek naar de Seal Flipper Pie!
Waar hebben wij lekker geslapen?
Er zijn hier natuurlijk genoeg Sandmans, Ramada’s, Holiday Inn Expresses, Delta’s by Marriott, Hamptons by Hiltons etcetera. Maar wij van GoCanada logeren liever in een B&B of in een Inn in zo’n victoriaans huis. Abba liefhebbers gaan natuurlijk naar de Abba Inn. Niet dat daar hun muziek gedraaid wordt of dat de slag bij Waterloo daar in schilderrijvorm aan de muur hangt overigens.
Het Murray Premises Hotel huist in een National Historic Site, aan het water met uitzicht over de haven. Prettige centrale ligging dus! Vroeger waren dit drie warenhuizen van Mr. Murray, een verkoper van zout, steenkool en andere handelswaar. Terras in de zomer. Stijlvolle kamers waar de originele bakstenen nog te zien zijn.
In het mooie gebouw waar vroeger de Irish Christian Brothers leefden is nu de Monastery Hotel gevestigd, een heerlijk hotel midden in de stad met uitgebreide Spa-mogelijkheden. Lekkere matrassen (maar dat verschilt natuurlijk van rug tot rug) en ligt midden in het centrum. Vriendelijk personeel! Dus ben je je camperdouche helemaal zat: ga hier lekker badderen.
Wat vinden wij de leukste camping?
Pippi Park Campground. De naam alleen al is nostalgisch. Deze stadscamping ligt vlak boven het centrum van de stad. In 20 minuten loop je heuvelaf het centrum in. Glaasje op? Laat je rijden! Al was het maar om de wandeltrip heuvel opwaarts te omzeilen. Op de terugweg dus een taxi nemen… De campground staat ook beschreven in de nieuwe versie van het door onszelf samengestelde Rustic Campground Guide-boekje dat je ontvangt als je bij GoCanada een camperreis boekt.
Deze kleurrijke hoofdstad van Newfoundland & Labrador ligt op de oostpunt van Newfoundland. Aan de Atlantische Oceaan. Je kunt naar St. John’s vliegen met Air Canada. Je bent dan ongeveer 14 uur onderweg inclusief de overstap op Toronto. Maar in St. John’s is geen camperverhuurder, dus kunnen wij geen huurcamper voor je regelen. De meeste mensen vliegen dus op Halifax en halen daar hun huurcamper of huurauto op. Vanaf Nova Scotia kun je met de ferry van North Sydney naar Argentia (in het zomerseizoen) of naar Port-aux-Basques (hele jaar door). De ferry maatschappij heet Marine Atlantic. Afhankelijk van de weersomstandigheden duurt de Port-aux-Basques overtocht 6 tot 8 uur. De ferry gaat twee keer per dag: 1x in de ochtend en 1x in de avond. Naar Argentia vanaf North Sydney doet de ferry er 15 uur over en gaat 3x per week. De ferry naar Labrador vaart van St. Barbe naar Blanc Sablon (dat ligt nog een stukje in Quebec). In het piekseizoen gaat de ferry verschillende keren per dag en duurt 2 uur. Als je mazzel hebt, dan zie je walvissen en grote vogels onderweg! Double check de afvaarttijden, want er is een verandering in tijdzones!
Stukje St. John’s -en omstreken- geschiedenis.
Lang voordat de Vikingen dit gedeelte van de wereld gingen bevaren, waren de Indigenous People hier natuurlijk allang prettig hun leven aan het leiden. Het gerommel begon toen de Europeanen zich ermee gingen bemoeien, zo rond het jaar 1500. Die zagen wel wat in de beschutte, natuurlijke baai van St. John’s. Dus veel heen-en-weer-gevechten tussen allerhande landen van het Europese continent. Want de Fransen, Portugezen Nederlanders en de Spanjaarden zagen dit stuk van de Nieuwe Wereld wel zitten. Eigenlijk zagen ze het zwemmen: Al die vissen! Uiteindelijk hadden de Engelsen de langste vechtersadem op Signal Hill en vanaf 1762 begon St. John’s dan uit te groeien tot de gezellige stad zoals het nu is. Vanwege de kabeljauw hebben mensen hier een fortuin bij elkaar gevist. Begin jaren ’60 woonden hier omgerekend de meeste miljonairs per hoofd van de bevolking van heel Noord-Amerika. Vandaar dat Newfoundland de gekscherende naam Codfish Republic kreeg. De vette glibber-kabeljauwen mochten niet meer gevangen worden vanaf 1992. Vanwege overbevissing raakten de kabeljauwen op. Dus werd er bepaald dat er in een omstreek van 320 kilometer uit de kust niet meer gevist mocht worden. Van de ene op de andere dag werden 20.000 vissers en fabrieksarbeiders (die de kabeljauwen verwerken) werkloos. Dus vindt er veel ‘outmigration’ plaats, veel mensen, en ook veel jonge mensen, trekken naar het westen van Canada om bijvoorbeeld in de olie-industrie te gaan werken.
Toch is er na al die middeleeuwse oorlogen met de Engelsen nog een zeer origineel stukje Frankrijk overgebleven: op 25 kilometer uit de kust drijven twee eilandjes: St. Pierre en Miquelon. Mensen met een baret op hun hoofd, een baquette onder de arm die gestoken is in een Bretonse streeptrui. Hier rijden geen Toyota’s of Ford Yukon’s maar Peugeots, Citroëns en Renaults. Met geel kenteken! Betaald met heuse euro’s! Het ‘Vive la France’ wordt hoog in het vaandel gehouden!
Wat is er te doen?
St. John’s heeft een wir-war aan straatjes. Ken je die jellybean snoepjes? Nou daar is een hele straat met zulke gekleurde huisjes naar vernoemd: Jellybean Row. Verdwalen ligt op de loer. Maar Signal Hill is in deze je beste vriend. Want het is een ijkpunt in de stad die soms ook wel mini-San Francisco wordt genoemd. En anders loop je gewoon bergaf, naar het water en dan ben je weer in het centrum. De meeste oude huisjes vind je onder aan Signal Hill in de wijk genaamd The Battery. Op Signal Hill spelen ze in de zomer ‘oorlogje’ en misschien mag je zelf ook een kanon afschieten?? Wandel naar de Cabot Tower en vandaaruit loop je terug naar het centrum over de North Head Trail. Het spoor (want meer is het niet) loopt over de kliffen met waanzinnige zee-ver-gezichten. Tuur naar sproeiende walvissen. Maar stop dan even met wandelen, want het pad loopt over de randen van de kliffen. Niet aan te raden in de mist of als het donker is!
Voorbij Signal Hill ligt een klein pittoresk plaatsje Quidi Vidi. Het is een wandeling van een half uurtje of een paar minuten met de auto. Hier vind je het oudste huisje van Noord-Amerika en dat heet Mallard Cottage. Dit is heden ten dagen omgetoverd tot antiekwinkel. De opbrengsten van de winkel worden gebruikt voor het onderhoud van deze National Heritage Site.
Nog zo’n ijkpunt in de stad is The Rooms, het provincie museum, dat boven de stad uit prijkt. Wellicht interessanter om van buiten te zien dan van binnen, maar de koffie-met-een-uitzicht op de 4e verdieping is fenomenaal.
Do the Hightea in de grafkelders van de Anglican Cathedral. Vrouwen in bloemetjes-plooirokken, zo’n visnetje op het hoofd om de watergolf op z’n plek te houden en gezondheidssandalen kletsen je in de zomermaanden de oren van het hoofd terwijl jij naast een graftombe van een scone met homemade jam zit te snoepen. Coronation Street eat your heart out! Vis ondertussen naar tips voor je trip bij de dames!
Wij van GoCanada zijn gek op memorabele plekken dus mag je Cape Spear niet missen: het meest oostelijke punt. Van heel Noord-Amerika zelfs! Als je mazzel hebt dan zie je een ijsberg voorbij drijven. Of een walvis zegt je gedag. Het ligt 15 kilometer ten zuidoosten van St. John’s.
Ben je in een agressieve maar toch handelbare bui en wil je stoom afblazen? Ga dan gezellig bijlen gooien bij Jack Axes! Onder het genot van brouwsels uit de Quidi Vidi Brewery. Een soort van darts maar dan met hakbijlen dus. ‘Axe-citing’!! Overigens heet het tegenwoordig Halimac Axe Throwing. Jack had namelijk een copy-writing gedoetje en moest daarom de naam veranderen.
Waar hebben wij lekker gegeten en gedronken in St. John’s?
Het is natuurlijk smullen geblazen in de vele restaurants. En helemaal als je, net als wij van GoCanada, een visliefhebber bent. Dus bij deze een ‘culi-tour around town’:
Eet Fish ’n Chips in The Duke of Duckworth, een historische Engelse pub. Voetbalshawls en vlaggen van voetbalclubs over de hele wereld hangen boven de toog.
Open voor de lunch, brunch en avondeten is The Merchant Tavern, al eeuwenlang een instituut voor de hardwerkende mensen in en rondom St. John’s. Kooplieden die vanuit Engeland hier zaken kwamen doen verkochten aan de vissersgezinnen de gereedschappen om de kabeljauwen te verwerken. De kooplieden deden (goede) zaken onder het genot van een Sea Food Soup, Moose Ragu pappardelle en een stevige pint. Met verse ingrediënten van lokale leveranciers.
The Adelaide Oyster House is the place to be als je van… oesters houdt. Maar als dat niet het geval is, dan hebben ze ook gebakken spruitjes hoor! Het leuke van dit restaurant is dat je allemaal kleine hapjes kunt bestellen. Het bier komt onder andere uit de lokale bierbrouwerij dus van de Quidi Vidi Brewery en de wijn komt uit alle windstreken van de wereld.
Heb je nog steeds trek?? Ga dan op zoek naar de Seal Flipper Pie!
Waar hebben wij lekker geslapen?
Er zijn hier natuurlijk genoeg Sandmans, Ramada’s, Holiday Inn Expresses, Delta’s by Marriott, Hamptons by Hiltons etcetera. Maar wij van GoCanada logeren liever in een B&B of in een Inn in zo’n victoriaans huis. Abba liefhebbers gaan natuurlijk naar de Abba Inn. Niet dat daar hun muziek gedraaid wordt of dat de slag bij Waterloo daar in schilderrijvorm aan de muur hangt overigens.
Het Murray Premises Hotel huist in een National Historic Site, aan het water met uitzicht over de haven. Prettige centrale ligging dus! Vroeger waren dit drie warenhuizen van Mr. Murray, een verkoper van zout, steenkool en andere handelswaar. Terras in de zomer. Stijlvolle kamers waar de originele bakstenen nog te zien zijn.
In het mooie gebouw waar vroeger de Irish Christian Brothers leefden is nu de Monastery Hotel gevestigd, een heerlijk hotel midden in de stad met uitgebreide Spa-mogelijkheden. Lekkere matrassen (maar dat verschilt natuurlijk van rug tot rug) en ligt midden in het centrum. Vriendelijk personeel! Dus ben je je camperdouche helemaal zat: ga hier lekker badderen.
Wat vinden wij de leukste camping?
Pippi Park Campground. De naam alleen al is nostalgisch. Deze stadscamping ligt vlak boven het centrum van de stad. In 20 minuten loop je heuvelaf het centrum in. Glaasje op? Laat je rijden! Al was het maar om de wandeltrip heuvel opwaarts te omzeilen. Op de terugweg dus een taxi nemen… De campground staat ook beschreven in de nieuwe versie van het door onszelf samengestelde Rustic Campground Guide-boekje dat je ontvangt als je bij GoCanada een camperreis boekt.
