Swing-Schwung-Ski

1 mei 2025

Zoals jullie inmiddels weten heb ik in een vorig leven in Zwitserland gewerkt. Op die ene vrije dag in de week, ja,ja….. we hadden één dag vrij in de week, gingen we in de winter uit skiën. Als het mooi weer was. Anders gingen we niet. Want dan reden we naar Davos of St. Moritz.
Een aantal weken geleden gingen de Verkering, de tweelingdochters en uw verslaggeefster, voor het eerst met z’n vieren uit skiën. Dat hadden we, als gezin zijnde, nog nooit gezamenlijk gedaan dus moest ik toch óók maar mee. Terwijl ik al negen jaren niet op de latten had gestaan. Een opfriscursus op een rollend tapijt ging er aan vooraf. Mijn ski- zelfvertrouwen groeide per sessie, waar ik er drie van had.
Conclusie: Ik kan het niet meer: Skiën met Schwung. Swingen lukt mij nog uitmuntend. Techno, Disco, Jaren ’70, Rock ’n Roll. Maar al dat gedoe met die onhandige klomp-ski-schoenen aan je hernia benen….

Of wíl ik het niet meer? Dat je je kind (van 24 jaar, dat dan weer wel) ziet worstelen met het opstaan na een val. Dat ze bijna over het randje glijdt, het ravijn in. Of die andere dochter die met haar studentenvereniging wél al een keer in de sneeuw gespeeld heeft. En dus een flinke vaart heeft en prachtige bochten draait. Dat al die hippe dertigers langs je heen rutschen terwijl je in je hoofd schreeuwt: Naar vóren met je gewicht! Scheenbeen tegen die schoenen aan! Als je naar achter leunt dan raak je de balans júíst kwijt! Wíl ik het nog wel: dat geschraap over die ijsplaten. Snowboardhelden razen en schrapen rakelings langs je heen. Of is het ‘t onderlinge besef dat je ouder wordt? En niet zo goed meer mee kan komen? En dat je hoofd blokkeert? Ik weet het niet maar ál die gedachten zijn de afgelopen tijd door mijn hoofd gegaan terwijl ik mij door de bochten heen worstelde.

Lieve collega Suzanne heeft daar helemaal geen last van. Ten eerste is zij jaaaaren jonger. En ten tweede ‘Hoofd Wintersport der GoCanada’. Want in een vorig leven was ze ski-juf in Oostenrijk. Dus toen er een uitnodiging kwam vanuit Yukon Tourism zeiden wij unaniem Go Suus Go! Nou en óf ze ging! Ze sprong zo uit de helikopter met d’r lange latten.
Vorig jaar was het voor haar zwieren en zwaaien geblazen in Jasper. En dit jaar lekker op pad in een Standard SUV naar Banff, Lake Louise en Revelstoke. Lekker hoor zo’n grote auto, dan passen de ski’s er ook lekker in. Met name Revelstoke was een eyeopener. Hoe dat zo, vroeg ik Suus. Er zijn wel skiliften naar boven maar er zijn geen officiële pistes. Terwijl je door de bomen naar beneden skiet. Voor een ervaren skiër is dat natuurlijk TOP! Maar neem wel een gids mee! The place to ápres-ski-be is The Village Idiot Bar en Grill. De rugleuning van je stoel zijn afgeragde ski’s. Met de Hippie Dip dipper je pita-broodje in de mediteraanse hummus en ze serveren ook Idiot Mussels, lekker met witte wijn en knoflook.

Roderick is onze one and only mannelijke skischwungheld. Als een eland, want Ro heeft enorm lange benen, bluft hij zichzelf gewoon door al die bochten in de poedersneeuw heen. Met zijn gezin in Banff. Alwaar hij ervaarde dat het Sunshine Village ski-gebied meer voor de ervaren skier is, want daar zijn veel meer pistes dan bij Mount Norquay, dat kleiner is. Na een avondje steengrillen in The Grizzly House stonken ze wel een uur in de wind maar die raakten ze weer kwijt in de rooftop-hottub van het Mount Royal Hotel. Jaja, je maakt wat mee zo gaanderweg.

Kortom: een aanrader om eens op een ander continent een pizzapunt te maken.
Dus GoGoGo met die Schwung-ski’s. Dan ga ik wel swingen. In de disco.