Opscheppen vanuit een helikopter

1 april 2025

Ruim dertig jaar geleden was ik samen met mijn reiszuster, ik heb ze in diverse categorieën, in Nieuw-Zeeland. Daar had ik een halve scharrel wonen die ik nog kende uit mijn Zwitserland tijd. Je weet wel, van dat sprookjeskasteel uit Winter Vol Liefde. Die halve scharrel werkte destijds als river raft instructeur op de wilde Inn. Maar hij was terug op z’n oude honk, in Queenstown. Al die outdoor types kennen elkaar. Dus die scharrel scharrelde voor zichzelf en die twee mooie blonde dames uit Nederland een gratis bungeejump bij elkaar. Gratis? Nou, dan spring je wel als backpackster-avant-la-lettre. Destijds was het de hoogste brug ter wereld, in Skippers Canyon, waar je vanaf kon springen aan een elastiekie. Honderd hele meters het diepe ravijn in.

Maar waarom begin ik hier nou over? Mijn ervaring tot nu toe: als je eenmaal jezelf overwonnen hebt om in ‘het grote niks’ een zwembadduik te nemen, dan kun je (bijna) alles. En is in een helikopter stappen een walk in the park. A piece of cake. Kortom, een eitje. En leuk dat het is!!!

Mijn helikopter-ontmaagding gebeurde boven de Niagara Falls met de Verkering en onze tweelingdochters. Je stapt in, je wiebelt omhoog, slaakt een ‘óh-áh-jémig-en-gááf-wat-leuk’ en binnen 10 minuten sta je weer met beide benen, doch wiebelig op de grond. De keer daarna helikopterde ik in een groot damesgezelschap, want studiereis, boven het tropisch blauwe water van het Great Barrier Reef. Tegenwoordig is Heart Reef zeer geliefd bij al die malle influencers maar die moesten toen nog geboren worden bij wijze van spreken. Jaja, en toen gingen we een jaar of zeven geleden met GoCanada op studiereis naar Toronto. Dus wederom de lucht in boven de Niagara Falls. Extra pluspunt was toen dat we de bevroren Falls, sprookjesachtig mooi in de winter, van diverse kleuren mochten voorzien. Dat geeft je een powergevoel: ‘We rule the Falls!’

De helikoptertour bij Cline River, dat ligt zo ongeveer aan de Icefields Parkway tussen Banff en Jasper staat nog op de verlanglijst. Je wiebelt dan 10 minuten omhoog de bergen in, gaat onder begeleiding van de piloot een uurtje wandelen en dan vliegt hij je weer terug. Leuke trip hoor, die wij met regelmaat voor de GoCanada-klanten reserveren.

Maar mijn meest legendarische helikopter hoogtepunt was toch wel met Alaska Helicopter Tours boven de Knik Glacier in Alaska. Met diezelfde reiszus. Gemaakt na onze cruise met de Holland America Line. Deze tour was echt de kers op de taart. Het grote, stille niks. Maar toch dat serene windgesuis. Landen op de gletsjer en een klein stukje lopen. Uitkijken dat je niet in dat Colgate-blauwe water glijdt. Ik was zowaar onder de indruk. Dat ben ik inmiddels niet zo snel meer. Want heb al zoveel rare dingen gedaan op deze mooie wereld, zoals dus bungeejumpen, river raften (ik heb Verkering met een rafting guide), ziplinen, van een hoge berg afrennen aan een parachute, watervliegtuigjes, met een rubberen band door een donkere grot dobberen die verlicht wordt door gloeiwormen, bevallen van een tweeling, zonder internet reizen door China 33 jaar geleden.

En voor wat die bungeejump betreft, daarvoor hoef je vandaag de dag niet meer helemaal naar het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland hoor. Dat kan heel ‘gewoon’ in Whistler, Canada.
Maar al kreeg ik het cadeau, mij krijg je niet meer aan de elastiek! Doe mij maar een helikopter.

PS, al deze opschepperij is géén 1 april grap 😊.