Magazine maken
Er zijn een hele hoop leuke dingen te doen in een mensenleven… Zoals zwemmen, dansen, vachtvilten en naar Canada reizen. Er zijn ook een hoop leuke manieren om je belevenissen en foto’s aan de man te brengen. Zoals Facebooken, Polarsteppen en Instagrammen. Maar voor diegenen die ‘de socials’ soms moe zijn en graag iets concreets in handen hebben, maakt GoCanada de afgelopen jaren magazines. Zo maakten we een editie over Canada, en een over Vancouver Island. De afgelopen maanden hebben we heel hard gewerkt aan een Yukon editie met een beetje Alaska erin. Maanden?? Ja het vergt nogal wat tijd tussen het offreren en reserveren van mooie reizen door. Zo’n magazine maken schaar ik toch óók wel onder een van mijn hobby’s hoor! Vroeger, op de middelbare school, richtte ik samen met een paar zussen de schoolkrant op. En werden er hele cabaret-school-voorstellingen bij elkaar bedacht en geschreven. Reisdagboeken vol gekladderd met avonturen liggen thuis te zwijgen in de boekenkast.
Stoere belevenissen tijdens onze afgelopen Yukontrip op papier zetten kostte ook aardig wat tijd maar een opzet daarvoor maakte ik al aan de dinette van de truck camper, camperend naast de Dempster in een sneeuwstorm met -4. Research doen naar die beren of ze nou echt wel al ‘die besjes of zalmen eten’ in de maand september, vergt ook tijd. We lezen elkaars teksten, vullen zaken aan, hebben hier en daar een punt van opbouwende kritiek. Fantastisch om dit samen met de collega’s te doen.
Foto’s! Dan die foto’s!
Die ene van dat scheve huisje in Dawson daar moest het kader iets meer naar rechts.
De zin om op reis te gaan moet er vanaf spatten bij elke bladzijde die je openslaat. Maar dat vlotte nog niet zo bij de eerste proefdruk. Want het avontuur spat er nog niet van af, de prut ook niet. Maar teveel prut en sneeuwstormen ‘verkoopt’ ook niet lekker. Dus oude foto’s eruit, nieuwe erin. Wikken en wegen.
Op de tekening van de landkaart moest de poolgrens iets meer omhoog geschoven worden, daar waar ‘ie hoort. Zit het centrum van de kaart niet teveel in de vouw van het magazine? Kun je nu ‘het vlindertje’ of ‘het achtje’ wel goed zien? Alles weer terug communiceren naar de uitgever en de grafisch vormgever. We hebben nog vier dagen voordat de boel definitief naar de drukker moet. Wordt dit Yukon magazine wel zoals we in gedachten hadden? Twijfels. Nog net geen slapeloze nachten. Want je kunt het maar één keer goed doen voordat de boel definitief op papier verschijnt.
Totale paniek bij het bijna ter perse gaan als je leest dat Gerties in 1971 open ging. Daar moest toch 1917 staan? Diamond Tooth stamt namelijk uit díé tijd, uit de goedzoekerstijd. Gelukkig komt daar de geruststelling: De gokhal is vernoemd naar dé danseres met een gouden tand uit die tijd. Het staat gelukkig toch goed in de kopij. Opluchting alom!
Trots als je het magazine eenmaal in handen hebt. Zó trots dat er een traantje uit je oog komt rollen. Dat hebben we toch maar weer mooi voor elkaar gecheft tussen alle vakanties door van de redactieleden (lees Linda, Vivian, Roderick en ondergetekende).
Nou ben ik zelf niet zo van de structuur dus heel blij met de georganiseerde collega’s Vivian en Linda. Zij hielden netjes alle aanpassingen bij. Fotootje naar links, de andere foto juist meer uitsnijden. De landkaart schijnt door naar de volgende bladzijde. Of dat de camper meer in de ruimte gezet moet worden zodat je de weidsheid erom heen ziet. Die meiden hielden het allemaal keurig bij. Hulde meiden!



En doe dat maar want de Yukon is ‘Larger than life’!
En wat Alaska betreft: op 19 november komt Bill Fletcher van Holland America Line speciaal voor GoCanada een presentatie houden. Over cruisen (op een schip) en Alaska. En Roderick gaat een algemeen praatje houden over Canada. En er is een heuse Canadese camper te bekijken.
Wil je komen, stuur een mail naar info@gocanada.nl. Wij zorgen voor de koffie en thee. Plaats ‘delict’ is op De Groene Afslag in Bussum.
Zij zijn lekker gek, net als wij 😊.

_1642496068.png)

































